W dziedzinie oczyszczania ścieków zarówno chlorek poliglinu (PAC), jak i siarczan glinu są szeroko stosowane jakokoagulantyIstnieją różnice w strukturze chemicznej tych dwóch środków, co przekłada się na ich odpowiednie działanie i zastosowanie. W ostatnich latach PAC zyskał stopniowo na popularności ze względu na wysoką skuteczność i szybkość oczyszczania. W tym artykule omówimy różnice między PAC a siarczanem glinu w oczyszczaniu ścieków, aby pomóc Ci dokonać bardziej świadomego wyboru.
Po pierwsze, poznajmy chlorek poliglinu (PAC). Jako nieorganiczny koagulant polimerowy, PAC charakteryzuje się doskonałą rozpuszczalnością i może szybko tworzyć kłaczki. Odgrywa rolę koagulacyjną poprzez neutralizację elektryczną i wychwytywanie siatkowe, a w połączeniu z flokulantem PAM jest stosowany do skutecznego usuwania zanieczyszczeń ze ścieków. W porównaniu z siarczanem glinu, PAC charakteryzuje się większą zdolnością przetwarzania i lepszą jakością wody po oczyszczeniu. Tymczasem koszt oczyszczania wody z użyciem PAC jest o 15–30% niższy niż w przypadku siarczanu glinu. Pod względem zużycia alkalicznego wody, PAC charakteryzuje się niższym zużyciem i może ograniczyć lub całkowicie wyeliminować dozowanie środka alkalicznego.
Kolejnym jest siarczan glinu. Jako tradycyjny koagulant, siarczan glinu adsorbuje i koaguluje zanieczyszczenia poprzez koloidy wodorotlenku glinu powstające w procesie hydrolizy. Jego szybkość rozpuszczania jest stosunkowo niska, ale nadaje się do oczyszczania ścieków o pH 6,0-7,5. W porównaniu z PAC, siarczan glinu ma gorszą wydajność oczyszczania i jakość oczyszczonej wody, a koszt uzdatniania wody jest stosunkowo wysoki.
Pod względem wymiarów operacyjnych, PAC i siarczan glinu mają nieco inne zastosowania; PAC jest generalnie łatwy w obsłudze i szybko tworzy kłaczki, co poprawia wydajność oczyszczania. Z kolei siarczan glinu hydrolizuje powoli i może potrzebować więcej czasu na koagulację.
Siarczan glinuObniża pH i zasadowość uzdatnionej wody, dlatego do zneutralizowania tego efektu potrzebna jest soda lub wapno. Roztwór PAC jest bliski neutralności i nie wymaga stosowania żadnego środka neutralizującego (sody lub wapna).
Pod względem przechowywania, PAC i siarczan glinu są zazwyczaj stabilne i łatwe w przechowywaniu i transporcie. Natomiast PAC należy szczelnie zamknąć, aby zapobiec wchłanianiu wilgoci i ekspozycji na światło słoneczne.
Ponadto, z punktu widzenia korozyjności, siarczan glinu jest łatwy w użyciu, ale bardziej korozyjny. Wybierając koagulanty, należy w pełni uwzględnić potencjalny wpływ obu substancji na urządzenia oczyszczające.
Podsumowując,Chlorek poliglinu(PAC) i siarczan glinu mają swoje zalety i wady w oczyszczaniu ścieków. Ogólnie rzecz biorąc, PAC stopniowo staje się głównym koagulantem ze względu na wysoką wydajność, szybkie możliwości oczyszczania ścieków i szersze możliwości adaptacji do pH. Jednak siarczan glinu nadal ma niezastąpione zalety w pewnych okolicznościach. Dlatego przy wyborze koagulantu należy wziąć pod uwagę takie czynniki, jak rzeczywiste zapotrzebowanie, efekt oczyszczania i koszt. Wybór odpowiedniego koagulantu pomoże poprawić wydajność oczyszczania ścieków.
Czas publikacji: 29.10.2024
