Uzdatnianie wody jest ważną częścią ochrony środowiska i zdrowia publicznego, a jego celem jest zapewnienie bezpiecznej jakości wody i zaspokojenie potrzeb różnych zastosowań. Spośród wielu metod uzdatniania wody,chlorek poliglinu(PAC) jest powszechnie wybierany ze względu na swoje unikalne właściwości i skuteczny efekt koagulacji.
Skuteczny efekt koagulacji: PAC ma doskonałe właściwości koagulacyjne i może skutecznie usuwać zanieczyszczenia, takie jak zawiesiny, koloidy i nierozpuszczalne substancje organiczne w wodzie, a także poprawiać jej jakość.
Mechanizm działania chlorku poliglinu (PAC) jako koagulantu obejmuje głównie kompresję podwójnej warstwy elektrycznej, neutralizację ładunku i pułapkowanie sieciowe. Kompresja podwójnej warstwy elektrycznej oznacza, że po dodaniu PAC do wody jony glinu i jony chlorkowe tworzą warstwę adsorpcyjną na powierzchni cząstek koloidalnych, ściskając w ten sposób podwójną warstwę elektryczną na powierzchni cząstek koloidalnych, powodując ich destabilizację i kondensację; mostkowanie adsorpcyjne to Kationy w cząsteczkach PAC przyciągają się nawzajem i ładunki ujemne na powierzchni cząstek koloidalnych, tworząc strukturę „mostkową” łączącą wiele cząstek koloidalnych; efekt sieciowania zachodzi poprzez efekt adsorpcji i mostkowania cząsteczek PAC i cząstek koloidalnych, który sieciuje cząstki koloidalne. Złapany w sieć cząsteczek koagulantu.
Zastosowania chlorku poliglinu w uzdatnianiu wody
W porównaniu z nieorganicznymi flokulantami znacznie poprawił efekt odbarwiania barwników. Mechanizm jego działania polega na tym, że PAC może promować tworzenie przez cząsteczki barwnika drobnych kłaczków poprzez kompresję lub neutralizację podwójnej warstwy elektrycznej.
Gdy PAM jest stosowany w połączeniu z PAC, cząsteczki anionowego polimeru organicznego mogą wykorzystać efekt mostkowania swoich długich łańcuchów cząsteczkowych do generowania grubszych kłaczków przy współpracy środka destabilizującego. Proces ten pomaga poprawić efekt sedymentacji i ułatwia usuwanie jonów metali ciężkich. Ponadto duża liczba grup amidowych zawartych w łańcuchach bocznych cząsteczek anionowego poliakrylamidu może tworzyć wiązania jonowe z -SON w cząsteczkach barwnika. Powstawanie tego wiązania chemicznego zmniejsza rozpuszczalność flokulanta organicznego w wodzie, promując w ten sposób szybkie tworzenie i wytrącanie kłaczków. Ten głęboki mechanizm wiązania utrudnia ucieczkę jonów metali ciężkich, poprawiając wydajność i efekt obróbki.
W kontekście usuwania fosforu nie można ignorować skuteczności chlorku poliglinu. Po dodaniu do ścieków zawierających fosfor może on hydrolizować, generując trójwartościowe jony glinu. Jon ten wiąże się z rozpuszczalnymi fosforanami w ściekach, przekształcając je w nierozpuszczalne osady fosforanowe. Ten proces konwersji skutecznie usuwa jony fosforanowe ze ścieków i zmniejsza negatywny wpływ fosforu na zbiorniki wodne.
Oprócz bezpośredniej reakcji z fosforanem, efekt koagulacji chlorku poliglinu odgrywa również kluczową rolę w procesie usuwania fosforu. Może on osiągnąć adsorpcję i mostkowanie poprzez kompresję warstwy ładunku na powierzchni jonów fosforanowych. Proces ten powoduje, że fosforany i inne zanieczyszczenia organiczne w ściekach szybko koagulują w grudki, tworząc kłaczki, które łatwo się osadzają.
Co ważniejsze, w przypadku drobnych, granulowanych zawiesin stałych powstających po dodaniu środka usuwającego fosfor, PAC wykorzystuje swój unikalny mechanizm wychwytywania siatki i silny efekt neutralizacji ładunku, aby promować stopniowy wzrost i zagęszczanie tych zawiesin stałych, a następnie kondensację, agregację i flokulację w większe cząstki. Następnie cząstki te osiadają na dolnej warstwie, a poprzez separację ciało stałe-ciecz można odprowadzić ciecz supernatantową, osiągając w ten sposób skuteczne usuwanie fosforu. Ta seria złożonych procesów fizycznych i chemicznych zapewnia wydajność i stabilność oczyszczania ścieków, zapewniając solidną gwarancję ochrony środowiska i ponownego wykorzystania zasobów wodnych.
Czas publikacji: 10-07-2024