Typowe nieporozumienia przy wyborze PAM

Poliakrylamid(PAM), jako powszechnie stosowany flokulant polimerowy, jest szeroko stosowany w różnych procesach oczyszczania ścieków. Jednak wielu użytkowników popadło w nieporozumienia podczas procesu wyboru i użytkowania. Niniejszy artykuł ma na celu ujawnienie tych nieporozumień oraz przedstawienie prawidłowych interpretacji i sugestii.

Nieporozumienie 1: Im większa masa cząsteczkowa, tym większa wydajność flokulacji.

Wybierając poliakrylamid, wiele osób uważa, że model o większej masie cząsteczkowej musi charakteryzować się wyższą wydajnością flokulacji. W rzeczywistości istnieją setki modeli poliakrylamidu, które nadają się do różnych warunków jakości wody. Charakter ścieków produkowanych przez fabryki w różnych gałęziach przemysłu jest różny. Wartość pH i zawartość zanieczyszczeń w wodzie o różnej jakości znacząco się różnią. Mogą być one kwaśne, zasadowe, obojętne lub zawierać oleje, materię organiczną, barwnik, osad itp. Dlatego trudno jest, aby jeden rodzaj poliakrylamidu spełnił wszystkie potrzeby oczyszczania ścieków. Prawidłowym podejściem jest najpierw wybór modelu drogą eksperymentalną, a następnie przeprowadzenie testów maszynowych w celu określenia optymalnej dawki, aby osiągnąć najbardziej opłacalny efekt.

Nieporozumienie 2: Im wyższe stężenie konfiguracji, tym lepiej

Podczas przygotowywania roztworów poliakrylamidu wielu użytkowników uważa, że im wyższe stężenie, tym lepsze właściwości flokulacyjne. Jednak pogląd ten jest błędny. W rzeczywistości stężenie PAM w konfiguracji powinno być określone w zależności od specyficznych warunków ścieków i osadów. Ogólnie rzecz biorąc, roztwory PAM o stężeniu 0,1%-0,3% nadają się do flokulacji i sedymentacji, natomiast stężenie do odwadniania osadów komunalnych i przemysłowych wynosi 0,2%-0,5%. W przypadku zbyt dużej ilości zanieczyszczeń w ściekach, stężenie PAM może wymagać odpowiedniego zwiększenia. Dlatego też, aby zapewnić optymalny efekt użytkowy, przed użyciem należy eksperymentalnie określić odpowiednie stężenie PAM.

Nieporozumienie 3: Im dłuższy czas rozpuszczania i mieszania, tym lepiej

Poliakrylamid to biała, krystaliczna cząsteczka, która musi być całkowicie rozpuszczona, aby uzyskać najlepszy efekt. Wielu użytkowników uważa, że im dłuższy czas rozpuszczania i mieszania, tym lepiej, ale w rzeczywistości tak nie jest. Zbyt długi czas mieszania spowoduje częściowe rozerwanie łańcucha cząsteczkowego PAM i wpłynie na wydajność flokulacji. Ogólnie rzecz biorąc, czas rozpuszczania i mieszania nie powinien być krótszy niż 30 minut i powinien być odpowiednio wydłużony w niskich temperaturach zimą. Zbyt krótki czas rozpuszczania i mieszania spowoduje, że PAM nie rozpuści się całkowicie, co uniemożliwi skuteczną i szybką flokulację w ściekach. Dlatego użytkownicy powinni zadbać o odpowiedni czas rozpuszczania i mieszania podczas stosowania, aby zapewnić efekt flokulacji PAM.

Nieporozumienie 4: Jonowość/stopień jonowy jest jedyną podstawą selekcji

Jednym z ważnych wskaźników poliakrylamidu jest jonowość, która odnosi się do ujemnego i dodatniego ładunku jonowego oraz gęstości ładunku. Wiele osób przywiązuje zbyt dużą wagę do jonowości podczas zakupu, myśląc, że im wyższa, tym lepiej. W rzeczywistości stopień jonowości jest powiązany z masą cząsteczkową. Im wyższa jonowość, tym mniejsza masa cząsteczkowa i wyższa cena. W procesie selekcji, oprócz jonowości, należy wziąć pod uwagę inne czynniki, takie jak specyficzne warunki jakości wody, wymagania dotyczące efektu flokulacji itp. Dlatego też, wyboru modelu nie można dokonać wyłącznie na podstawie stopnia jonizacji. Konieczne są dalsze testy w celu określenia wymaganego modelu.

JakoflokulantPoliakrylamid odgrywa ważną rolę w branży uzdatniania wody. Jeśli potrzebujesz dobrać odpowiednie dla siebie parametry, skontaktuj się ze mną.